Deel dit verhaal

Een groepje bewoners maakt zich druk over de geplande uitbreiding van een groot bedrijf in de buurt. Ze zijn duidelijk gefrustreerd. Terwijl de uitbreidingsplannen uiteen worden gezet, is de spanning in de zaal voelbaar. Dan komt het er plotseling uit: ‘Mag dat zomaar? We horen ze nu al, ook ’s nachts! Wordt dat dan niet nog erger?’ De bitse vraag botst tegen de muren en blijft midden in de groep liggen. Even is het stil. De bewoners knikken begrijpend en alle vragende ogen richten zich op Jorike van Etten, vergunningverlener bij OZHZ.

 

Jorike kijkt er niet eens echt van op. Sterker nog, ze vindt het wel een terechte vraag. “Als bewoners nachten wakker liggen van de herrie, snap ik dat ze daar problemen mee hebben. Dan mogen ze daarover klagen. Dat is hun goed recht. Hetzelfde geldt natuurlijk bij andere klachten. En dan moet gekeken worden of die klacht terecht is,” vertelt ze enkele dag later. “Maar, dat is een klus voor toezichthouders. En dat is niks voor mij,” geeft ze lachend toe. “Dan moet je streng zijn en daar ben ik niet zo goed in.”

Je ziet mensen gewoon ontdooien

Als vergunningverlener zit Jorike in de positie om klachten juist te voorkomen. Zij is tevreden over een vergunning als er geen zienswijzen op de vergunning worden ingediend. “Zeker bij de meer complexe vergunningen. Dit betekent namelijk dat je alle betrokkenen zo goed hebt meegenomen in het proces, dat er geen bezwaren meer zijn.” De bewonersavond van die bewuste donderdag in november, past bij die insteek. Ze kwam zelf met het idee om deze avond te organiseren. Ruim voordat het Dordtse bedrijf de vergunningaanvraag zou doen. En het bedrijf vond het meteen een goed idee. Ze weet dan ook precies wat haar te doen staat als ze gefrustreerde bewoners gerust moet stellen.

 

“Ik leg zo goed mogelijk uit hoe wij in de praktijk de zorgen van omwonenden meenemen in de vergunning. Dat betekent aan de ene kant dat ik uitleg waar wij de vergunningsaanvraag op toetsen. Aan de andere kant vinden mensen het ook fijn om te weten welke stappen in het proces zitten. Op welke momenten ze een zienswijze kunnen indienen. En ook om het tijdspad te zien. De meeste mensen hebben geen idee hoe lang zo’n proces duurt. Afgelopen donderdag gaf ik bijvoorbeeld de tip dat je je kunt abonneren op een site. Hier wordt je op de hoogte gehouden wanneer je de vergunningen bij jouw in de buurt kunt bekijken. Bij dat soort tips zie je mensen gewoon ontdooien, omdat ze dan beter weten waar ze aan toe zijn.”

Zorgen dat bedrijven géén overlast veroorzaken

Eigenlijk houdt Jorike zich elke dag bezig met die vraag: ‘mag dat zomaar?’. Ze behandelt aanvragen voor milieuvergunningen. Bedrijven in oprichting of bedrijven die willen uitbreiden hebben daar een vergunning voor nodig. Dat varieert van kleine of middelgrote boerenbedrijven tot grote industrie. Bij elke aanvraag bekijkt ze wat de effecten van het bedrijf zijn voor de omgeving. En of die effecten binnen de wet- en regelgeving blijven. Het afgeven van een milieuvergunning met bijbehorende voorschriften, zorgt ervoor dat bedrijven zo min mogelijk overlast veroorzaken. In deze voorschriften staan namelijk eisen waar een bedrijf zich aan moet houden.

 

Geen makkelijke taak, er komt veel bij kijken. Ze moet kennis hebben van luchtkwaliteit, bodemkwaliteit, externe veiligheid en ga zo maar door. “Eerst moet de aanvrager allerlei informatie aanleveren. Bijvoorbeeld bij een uitbreiding, wat het betekent voor de stikstofuitstoot. Maar ook hoeveel geur het bedrijf gaat verspreiden. Of de uitbreiding ook meer lawaai gaan opleveren. En nog veel meer,” legt Jorike uit. Over al die onderwerpen krijgt ze een rapport op haar bureau. Die rapporten ploegt ze minutieus door. Om te controleren of alles wel klopt. Past het binnen wet- en regelgeving? Spreken de verschillende rapporten elkaar niet tegen?

Veel bedrijven willen zelf graag vergroenen. Ze vragen om mee te denken over innovaties. Of om betere technieken. Of ze zoeken naar samenwerkingen om de afvalstoffen van een ander bedrijf te gebruiken als grondstof voor hun eigen proces.

Jorike

Een leger experts

Soms heeft ze echt specialistische kennis nodig. Gelukkig heeft ze dan de beschikking over een leger experts, van zowel binnen als buiten OZHZ. “We hebben tegenwoordig steeds meer contacten met de GGD en veiligheidsregio. Die vragen we dan om met ons mee te kijken en de gevolgen voor de gezondheid en veiligheid van omwonenden in te schatten.

 

Duurzaamheid is vandaag de dag ook een belangrijk thema. In haar rol kan Jorike bedrijven stimuleren om te vergroenen. Hiervoor krijgt ze ondersteuning van de experts uit team Duurzaamheid bij OZHZ. “Veel bedrijven willen zelf graag vergroenen. Dan vragen ze om mee te denken over innovaties. Of naar onze kennis van betere technieken. Of ze zoeken naar samenwerkingen om de afvalstoffen van een ander bedrijf te gebruiken als grondstof voor hun eigen proces. Dat soort vragen krijgen we steeds vaker.” Volgens Jorike een goede ontwikkeling. “Maar of het genoeg is? Ik zou het graag nog meer zien,” zegt ze hoopvol.

Geen bezwaren meer

Een vergunning verlenen is dus best een ingewikkeld proces. Voordat de echte aanvraag wordt gedaan, is er al veel werk verricht. Als er een plan binnenkomt, gaat Jorike eerst met adviseurs, en toezichthouders van OZHZ om tafel. Zo weet ze precies waar ze rekening mee moet houden. Pas daarna gaat ze met de aanvrager en externe experts het gesprek aan. Die stimuleert ze dan bijvoorbeeld om omwonenden zo vroeg mogelijk te betrekken. Zoals ze heeft gedaan bij het grote Dordtse bedrijf dat wilde uitbreiden. Met alle informatie die ze op deze manier verzamelt, kan de vergunningsaanvraag bijna niet meer misgaan. En krijgt Jorike waar ze altijd naar op zoek is: een vergunning waarbij ze alle betrokkenen zo goed heeft meegenomen in het proces, dat er geen bezwaren meer zijn.