Vervolgonderzoek naar PFAS in eieren in volle gang
Het onderzoek naar de aanwezigheid van PFAS in eieren is in volle gang. De gemeenten Dordrecht, Sliedrecht, Papendrecht en Molenlanden gaven opdracht tot dit onderzoek. Zij willen weten of het voor inwoners veilig is om eieren te eten uit de omgeving van de chemische fabriek Chemours. We verwachten dat de resultaten in het voorjaar van 2024 bekend zijn.
Op 28 plekken eieren geraapt
De afgelopen weken zijn er op 28 plekken in de regio eieren geraapt. Zowel bij zorg- en kinderboerderijen als bij moestuinen en tuinen van particuliere kippenhouders. De plekken liggen verspreid in de regio, zowel in stedelijk als in landelijk gebied. Er zijn niet alleen eieren geraapt, maar ook monsters van de grond genomen. Dat is belangrijk omdat kippen ook in de grond pikken.
Alle monsters worden onderzocht
Alle monsters die de onderzoekers namen, worden nu chemisch onderzocht. Het RIVM analyseert de resultaten om vervolgens een uitspraak te doen over de mogelijke gevolgen voor de gezondheid. Op basis van de resultaten geven de gemeenten ook een gezondheidsadvies aan hun inwoners, met als belangrijkste vraag: is het veilig om eieren te eten uit de omgeving van Chemours?
Eerder onderzoek naar bodem, zwemwater en grondwater
Het eierenonderzoek is een vervolg op eerdere onderzoeken naar PFAS in moestuinen, grondwater en zwemwater. Deze chemische stoffen zijn jarenlang uitgestoten door Chemours (voorheen DuPont) in Dordrecht. Uit eerdere onderzoeken in Nederland en België blijkt dat PFAS ook kan voorkomen in eieren.
Rechtszaak & Europees verbod
In onze regio hebben we te maken met hogere PFAS-gehalten. Op basis van uitgebreid wetenschappelijk onderzoek proberen we duidelijkheid te geven aan de inwoners. Ondertussen roepen wij op tot een Europees verbod op het gebruik van PFAS. Ook hebben de vier gemeenten een rechtszaak aangespannen tegen Chemours/DuPont. Daarbij heeft de rechter vastgesteld dat het bedrijf aansprakelijk is voor de vervuiling.
De gemeenten blijven erop hameren: “Wij vinden dat inwoners en anderen niet geconfronteerd mogen worden met de gevolgen van de uitstoot van PFAS door deze bedrijven. Deze stoffen horen niet thuis in het milieu, niet in ons water, niet in onze bodem, niet in ons voedsel.”